Kendi Haline Karalamaca..

1 senesi hazırlık olmak üzere üniversite hayatımın 5. yılındayım...

Normal şartlar altında 4. sınıf olmam gerekirken hala daha 2. sınıf gibi görünmek koyuyor bana. Kendi eden kedi bulur gibi bir deyimimiz olsa da insan kendi etti başkası bulsun diyor.
Okulda hala daha 1. sınıftan 1-2 dersle uğraşmak ve bu amk dersleri yüzünden 3. sınıf olamamak insanı psikolojik olarak çökertiyor.

Her sene dönemlere "bu sene bu dersleri vereceğim" gazıyla giriyorum, önce derslere girmemeye başlıyorum vize dönemi geldiği zaman da "siktir et 2. vizede iyi not alıp onunla finale" girerim prensibini kabulleniyorum. Bu nasıl mantıktır arkadaş. Kendi kendime böyle bir mantık kurduğum halde bu mantığı çözmüş değilim..

Okulda arkadaşlar vizelerimi benden çok düşünür. Bu dediğim şaka değil. Arkadaşlar ciddi ciddi dersleri geçeyim diye sınav tarihlerini söylerler, bana not ayarlarlar, çalıştırırlarlar. Hele bir tanesi var benden hatta kendinden çok bana dua ediyor artık şu dersleri verip kurtulayım diye. Bu amk dersleri benden kurtulmak istemiyor orası ayrı..

Aslında ben böyle yakınmaya ara verip bu hale nasıl düştüğümü direk anlatayım size. Orası daha çok bana sövmenizi sağlar..

Yıllardan 2007.. Ben üni'de 1. sınıfım. Ne dersleri ne hayatı umursuyorum. Evden okula, okuldan eve geçen hayat var. Boş zamanlarda nete girer, kalan zamanda da uyuyan bir tiptim. Tabi böyle salakça olmamın bir sebebi vardı. Üni'yi kazanmadan önce bir kıza aşık olmuştum. Benim salaklığıma kız beni siktir etmişti. Ben de üni zamanı bu kızı peşinde koşmaktan umutsuz vaka olmuştum. Vize/final zamanları geldiği zaman "amann gelecek sene veririm dersleri" diyip hiç çalışmamıştım. Böyle bir hata yapmam üni hayatımın kırılma noktası oldu. Bu hatayı 2. sınıf sonunda fark etsem de iş işten geçmiş 1-3 olmuştum..

3. sene dersleri umursamaya başladım. Derslere girip, düzensiz notlar tutardım. Vize zamanı önce kendim çalışıp arkadaşlara anlatırdım. Ders anlatmam çok iyidir. Bir derse/konuya hakimsem anlattığım kişi çok iyi anlar.

Güz dönemi vize zamanı bir arkadaşı bütün derslere çok iyi çalıştırdım. O vize dönemine çok umutlu girmiştim... Vize dönemi bittiğinde benim moraller bozuk, arkadaş zevkten dört köşe. Nasıl zevkten dört köşe olmasın ki? Bütün vizeleri 70 üstü, benim ise 70 aldığım vize yok. Bana aynen şunu demişti "Asi, final döneminde de senden bu performansı bekliyorum". Siktir git diyip kovmuştum yanımdam. Hee bir de arkadaşı çalıştırırken anlattığım soruların aynılarının da sınavlarda çıkıp onun yapıp benim yapamadığımı da belirteyim. Bu amk sınavlarında bana birşey oluyor bildiğim soruları da yapamıyorum...

3. sene de böyle çalışıp dersleri geçemeyince bir kez daha 1-3 oldum. Bir kez daha 3. sınıfa vize alamamış oldum..

Aslında çok zekiyimdir. Tabi üni hayatında derslere çalışmak dersleri geçirttirdiği için bizim zekilik bir işe yaramıyor. İşe yarasa süper olurdu, yan gelip yatıp bütün dersleri geçerdim :)

Bir gün arkadaşlar ders çalışmak için toplanmış. Bende onların yanına gittim. Eve girer girmez bulundukları odadaki yatağa kendimi atıp, başladım yatmaya. Tam dalıp gideceğim, bunlar sınavın en yüksek puanlı sorusunun çıkacağı soru tipinde başladılar tarışmaya. "Yok orası öyle olacak, yok burası böyle.." Uyku modunun bölünmesi kızgınlıgıyla bir kalktım bunları susturdum, o konuya hiç çalışmadığım halde bunlara o sorunun mantığını çok sade, unutamayacakları şekilde anlattım. Hepsi de anladı. Ben tekrar yatma moduna geçtim.. Ertesi gün ise soruları onlar yaptılar bende beklenildiği gibi kaldım.. -Amk konuları biliyorsun çalışıp geçsene sınavı-

Yine bir gün okulun kolidorlarında arkadaşlarla muhabbet ediyoruz. Branşında okuldaki hatta ülkedeki en taşşaklı hocalarından olan bir hocamız beni orda görüp yanıma geldi. Elini omzuma attı ve aynen şunu dedi "Asi bu dersi ne zaman vereceksin?" Ben şok içindeyim. Beni şok içinde bırakan hocanın böyle birşey demesi değil, öğrencilerle dışarıda pek muhattap olmayan bir hocanın yanıma gelip böyle birşey demesi..

Araya bir kaç üni anısını sıkıştırdıktan sonra yazıyı bitireyim derken aklıma üni. hayatımdaki 5 sene içerisinde olmama rağmen hiç sıçtın mavisini görmediğim geldi. Son 2 senedir mutlaka geçmem gereken dersler olduğu halde hiç sabahlayıp bu rengi görmek nasip olmadı. Bunun sebebi bana göre hangi koşul olursa olsun uykumdan feragat etmeyecek olmam..

Bu kadar şey yazdıktan şunu farkettim. Derslerden kalmamın sebebi tembel olmam. Bir türlü sınavlara hakkını vererek çalışamam.. İnşallah bu sene vize dönemide iyi çalışırım..

Kalın sağlıcakla.



Not: Sonuç bölümünü bir türlü becerip oluşturamadım. Kusuruma bakmayın..